Duydum ki sonbahar çalmış kapını. Umutsuz elleriyle, boğazına dizilen kelimelerle düşmüş sevdanın uzun soluklu kara pençesine. Bulutlar çökmüş gözyaşlarının üzerine. Bulutlar kan ağlıyor Miraza. Mısralar dökülürken gökten yaralı...

Belirsizliklerle çıkılan tozlu yollarda, tükenmek bilmeyen sabrın hep aynı kapıya misafir olmasıdır umut. Kör kuyularda nefessiz kalmış ruhun gözlerindeki renklerin son saniyelerinde kalp ritminin siyaha çalmasıdır umut. Görmeyen gözlerdeki...

Hadi hepimiz bir kaç dakikalığına Van'ın sorunlarını hatırlayalım; Bir açılışa gitmedikleri için dünyayı yıkan ama konu Van olunca dillerini yutan tamahkârların vurdumduymaz hallerini, İşsiz güçsüz gezen halkı, Evine ekmek götürmek...

Kadınım ben.  Küçücük yaşta zorla evlendirip gelinlik diye hayallerimin hırsızı, beyaz bir bez parçası giydirdiler bana. Sonrası mı? Oyuncak tabaklardan yemekler sundum saçlarına kır düşmüş kocama.  Kadınım ben.  Babam...